Muhterem okuyucularımız. Cenâb-ı Hakk cümlenize-cümlemize gerçek hayatın, gönül âleminin, yaşantı ve muhabbetini tattırsın. Zira bu hayatta, bundan başka geriye kalacak hiçbir şey yoktur.
Bizler aslında bir düşünceden ibaretiz. Başımız elimiz ayağımız sadece birer aletimizdir. Kendimizi bu beden zannedersek, o beden elimizden gittikten sonra çok sıkıntı çekeriz. Eğer o bedenin sadece bir binek-araçtan ibaret olduğunu, elimizden gitmeden fark edebilirsek, bu dünyamızı güzel değerlendirmiş olanlardan olur, beden perest, olanlar sınıfından olmamışlardan oluruz.
Bu hale ulaşmanın yolu da tabî ki ehli tarafından eğitilmekle mümkündür. Bu sahanın gerçek ehlini bulmak ise oldukça zordur, ancak imkânsız değildir. İyi bir arayış ve Hakk’tan niyaz ile bulunma ihtimali vardır.
İşin hikmetli yönü ise, O’nu bulduktan sonra, beli deyip, boyun büküp, eğitimine devam ederek, değerini bilip bıkmadan yorulmadan yolunda sabır ve nefis mücadelesi ile devam etmek, tasdik ile Sıddîk, Adalet ile Faruk, muhabbet ile Zinnureyn, İrfaniyyet ile Kerremallhu veche, ve bütün bunların toplamı tevhid-i ile Nur-u Muhammediyye ye bürünüp gerçek bir müslüman Peygamberin ümmeti ve Allah-ın Abd-kulu olmaktır.
İşte bahsi edilen, hallerden geçen kimselerin arasından azda olsa, bütün bu kazanımlarını, zaman içinde hayal ve vehmine kaptırarak, sureta Hakk’tan görünen, aslında ise kendi nefsine dönüp, Hakk’tan uzaklaşıp, hayal âleminde yaşamak, kendilerine daha zevkli gelen bazı kimseler, kendilerini “fenâfillâh” mertebesinde zannederek, kendini bütün görevlerinden soyutlan-mış zannederek, “Efendim biz Hakk’la Hakk olduk kime ibadet edeceğiz, artık bizim bir yöneticiye de ihtiyacımız kalmadı” diyerek, hadlerini de aşmış olarak, hayatlarını bu anlayış üzere sürdürmeye başlayıp, aslında din dışına çıkmış, zavallı hükmüne düşmüş insan haline gelmiş olmaktadırlar, bu gibi durumlardan Allah-a sığınırız.
İşte bu kitapta böyle bir yaşantının halidir. Yaşayan kimselerin açığa çıkarılmaması için sadece isminin baş hafleri verilmiştir.
Kendisi ile oldukça uzun bir müddet ilgilenildi ise de elindeki imkânların kıymetini bilemediğinden, nefsine uyarak, yolumuzdaki eğitiminden uzaklaşarak, kendine göre daha uygun ve kolay gelecek ve birazda eğlenecek saha arayıp bulmuş ve yolumuzdan ayrılmıştır.
Kendi bilir hür iradesine diyecek bir sözümüz yoktur arkasından ağıtta yakılacak değildir. Yolumuzda gidene dur edebi ile gelene git denmez. Canı sağ yolu açık olsun.
Bu hadisede Emeği geçen ve oldukça da üzülen Mu.. Ca… oğlumuza da Cenâb-ı Hakk gayret kuvvet ve sabırlar versin düzenlediği kitabı için eline gönlüne sağlık olsun, kendisine her hususta başarılar dilerim.
Böylece bir ibretlik değmez dosya/kitabı daha oluşmuş ve (169-10-) sırası ile hem Mu… oğlumuzun hem de bizim kitaplarımızın arasına girmiş oldu.
İz-Terzi Baba Necdet Ardıç.
169-10-İbretlik bir hikâye daha-Usta dan çırağına tavsiyeler-
İslam ve Tasavvuf 